زانایان ته‌مه‌نی ئه‌و دره‌خته‌یان به زیاتر له هه‌زار ساڵ خه‌مڵاندووه، ئەندازەی قه‌ده‌كه‌ی زیاتر له سێ مه‌تره!، كاتێكیش بیر له شێوه و قه‌باره و ته‌مه‌نی ئه‌و دره‌خته ده‌كه‌ینه‌وه، ده‌توانین به‌راوردی بكه‌ین به باڵاخانه‌یه‌كی پێكهاتوو له (37) نهۆم!!.
ڕه‌نگه كه‌سانێك پرسیار بكه‌ن و بڵێین: له كوێی ئه‌و دره‌خته‌دا ئیعجازی خودایی بوونی هه‌یه؟!، له وه‌ڵامدا ده‌ڵێین: با بیر بكه‌ینه‌وه و دابمێنین، ده‌بێت چۆن ئاو له خاكه‌وه بگاته به‌رزایی (112) مه‌تر؟!، ئایا ئه‌و دره‌خته چ ترومپایه‌ك به‌كارده‌هێنێت بۆ به‌رزكردنه‌وه‌ی ئاو؟!، ئایا ئه‌و دره‌خته وزه‌ی پێویست له كوێ په‌یدا ده‌كات بۆ ته‌غزییه و به‌رده‌وامبوونی له ژیان بۆ زیاتر له هه‌زار ساڵ؟!.
خودای په‌روه‌ردگار هۆكاری ته‌واوی دابینكردووه بۆ به‌رده‌وامبوونی ئه‌و دره‌خته و هه‌موو دروستكراوه‌كانی خۆی، به‌وه‌ی یاسایه‌كی له‌وپه‌ڕی ساده‌یی داناوه، ئه‌گه‌ر بهاتبایه ئه‌و یاسایه نه‌بوایه، هه‌موو ڕووه‌كه‌كان ده‌مردن، ئه‌و یاسایه‌ش بریتییه له یاسای "ڕاكێشانی شێوە ته‌خته‌یی ئاو"، به‌وه‌ی ئاو هێزی گرتنی له ڕاده‌به‌ده‌ره، كه به گه‌وره‌ترین هێز داده‌نرێت له‌ناو شله‌كاندا، كه ده‌توانێت به‌هۆی كیسه ڕووه‌كییه‌كانه‌وه سه‌ربكه‌وێت تا ده‌گاته به‌رزترین دره‌خت، به‌ڵام هۆكارێكی تریش هه‌یه، كه خودای گه‌وره بۆ ئه‌و دره‌خته‌ی ده‌سته‌مۆ كردووه، كه ئه‌ویش ئه‌وه‌یه، كه ئه‌و دره‌خته، به‌شێك له ئاوی پێویستی له په‌ڵه هه‌وره‌كانی ئاسمان وه‌رده‌گرێت!!.
بۆیه، خوای گه‌وره دابینكردنی ڕزقی ئه‌و دروستكراوانه‌ی وابەستی خۆی کردووە و، ڕزقه‌كه‌ی پێداون و هۆكاره‌كانی ژیانی بۆ فه‌ڕاهه‌مكردوون، جا تۆ بڵێی خودای گه‌وره مرۆڤێك له بیر بكات كه داوای لێده‌كات و یادی ده‌كاته‌وه و په‌نای پێده‌گرێت؟!!.
خودای گه‌وره له ئایه‌تی (60) له سوڕه‌تی (العنكبوت) ده‌فه‌رمووێت:
((وَكَأَيِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ يَرْزُقُهَا وَإِيَّاكُمْ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ))
واته: ئای كه زۆرن ئه‌و گیانه‌وه‌رانه‌ی، كه ڕزق و ڕۆزی بۆ خۆیان په‌نا ناده‌ن، خودا ڕزقی ئه‌وان و ئێوه‌ش ده‌دا، ئه‌و بیسه‌ر و زانایه.
إرسال تعليق